A walk in the park!

Goedemorgen dames & heren en alles wat daar tussen, op of onder zit. Velen van jullie zullen vandaag doorbrengen met kleine oogjes, veel water drinken en weinig productiviteit op de werkvloer, want ik heb met eigen ogen gezien hoe schandalig veel sapjes sommigen gisteren naar binnen geschud hebben. Man, wat was het een vet openingsfeestje in de kantine! Egchel en Panningen lieten samen in grote getalen zien dat PEC’20 toffe feestjes kan bouwen! Op naar meer zondagen zoals deze….!

Is er ook nog gevoetbald? Ja zeker.

Tactisch meesterbrein Mark dacht na het debacle van vorige week: goh, laat ik eens op vakantie gaan naar Italië. Kijken of dat effect heeft op de groep. Hierdoor stond het duo Henk & Bassie voor de loodzware taak om de juiste poppetjes op de juiste plekken te zetten. Vorige week nog krap in de mensen, vandaag maar liefst 16 beschikbare spelers. Pieter (gnoes en hyena’s schieten in Namibië), Jorrit (gehele dag stand-by voor de werkgever op een zondag?) en Koen (?) waren er niet bij.

Bassie nam zijn rol direct serieus en switchte van een welbekende 4-3-3 naar een start met 4-4-2. Heytse 3 meteen bij de strot grijpen en gauw scoren luidde de boodschap. Zo gezegd, zo gedaan. Waar we vorige week na 15 min al tegen een achterstand van 3 goals aankeken, deden we het vandaag beter. Na 18 minuten leidde we al met 0-3. Eerste treffer was een geweldig cadeau van onze tegenstander. Tikkie terug op de keeper, maar iets te ver buiten bereik van hem waardoor er al na 2 minuten een ‘E.D.’ opgeschreven kon worden. Na 10 minuten pegelde Luc met zijn zwakke linker via de onderkant van de lat de bal in het doel en stond het 0-2. 8 minuten later maakte hij ook zijn 2e treffer van de dag. Een afvallende bal viel keurig voor zijn rechter en vanaf 18 meter was het vervolgens een geplaatste bal in de verre hoek die voor 0-3 zorgt. De rest van de 1e helft regende het nog kansen om de score uit te breiden, maar of het scheve vizier of de doelman waren de obstakels. Heeft Heytse ook kansen gehad? Uhh… nee, invaller doelman Tom (dank!) heeft zijn handen niet hoeven te gebruiken in de 1e helft, behalve ‘um unne kier te kratse’. 0-3 bij rust. Er werd flink gebruik gemaakt van de wissels en we gingen de 2e helft in een 4-3-3 van start. Eventjes 10 minuten zoeken, maar daarna wederom met 85% balbezit de wedstrijd vervolgen. Het was allemaal wat slordiger in de 2e helft maar nog  steeds hadden we er wel 7 of 8 kunnen en moeten maken. Helaas bleef de teller op 0-3 staan en floot de scheidsrechter onder een prettig najaarszonnetje af na 90 minuten. Hoogtepunt 2e helft: Stef die een woede uitbarsting krijgt, uit voorzorg gewisseld wordt en daarna zonder te douchen in de auto stapt en met zijn Ford Mustang heel Heytse laat schrikken van het motorgeluid. Het kan zijn dat er links en rechts wat klinkers uit de weg gereden zijn. Na afloop volgde keurig excuses en hup zand erover.

Kastelein Wallie had Bej Manders een keurige lunch geregeld voor de harde werkers en met een goed gevulde maag fietsten we richting Kepèl. Wat volgde was voetbal kijken, bier, bier, curryworst, pizza, kipsaté , logo onthulling, matig scoren op het voetbaldartboard, bier , bier, Mike Kanders, bier, bier, vele meezingers en nog meer bier. Uw verslaggever van dienst vond het tegen 22.00 uur welletjes geweest en rondt dit verslag met gruwelijke nadorst af. Tot volgende week!