We pakken de draad weer op!

Zo. Na een weekje rust, beker/inhaal programma, interlandbreak, vakantie Sri Lanka, vakantie Madeira en nog veel meer passieve vrijetijdsinvulling was het weer eens tijd voor voetbal voor Pec-4, spektakel en plezier. Een aantal jongens hadden ondertussen ‘gewoon’ scherp getraind, een aantal waren actief bij het 7×7 18+ team (check even de stand aub , #opwegnaarde3etiteloprij) en een aantal hadden vooral bier gedronken, niets gedaan en de perfecte papa uitgehangen. Dit alles maakte dat we eigenlijk met teveel mensen weer eens zin hadden om te voetballen, dus moesten er een aantal mensen thuis gelaten worden. Zonder Rik, Ihsan, Kerim en Ludo reisden we alsnog met 15 spelers naar La Rochelle. Ohja, Wum deed ook niet mee…geblesseerd…Hoe? Anderhalve meter de lucht in geslingerd door een volwassen varken met een aantal gekneusde ribben als gevolg (hier maken we verder geen grappen over, althans..niet in dit verslag). 

Rik v L. kwam niet voor de eerste keer te laat en had dit keer een niet-startende auto als excuus (wél origineel).

In de voorbereiding blonk onze technische staf weer uit in onkunde. Met 3 man sterk hebben ze een enorm kort lijstje aan taken, maar de ‘hoedjes’ werden toch vergeten. Leerpuntje voor de volgende keer.

We mochten aantreden op ‘bij’veld 4. Hoog gras en kan iemand mij uitleggen waarom er 600 m³ zand op dat veld gestort was? Na elke kopbal kon je het zand uit de ogen vissen.

Genoeg over de randzaken, op naar de wedstrijd. De start was prima. Hoog druk, duels werden gewonnen en we kwamen regelmatig in de ‘16’. Bair probeerde een penalty te forceren met een showduik , maar de scheidsrechter trapte niet in deze voorstelling van ‘de stervende zwaan’. Even later werkte Lex de bal van dichtbij binnen en stond het na een minuut of 20 0-1. Roggel was nog geen enkele keer bij ons doel geweest maar de eerste kans was wel direct raak voor hun. Een lange bal werd knap tussen 2 verdedigers gecontroleerd en het schot verdween keurig in de verre hoek. Zo stond het al snel 1-1. Vervolgens was het wederom veel eenrichtingsverkeer richting de uitblinkende Roggelse doelman. Bair verprutst een 1-op-1 situatie, wilde daarna de rebound binnen tikken maar wordt ten val gebracht door de keeper. De hele gemeente Leudal zag hier een penalty, behalve de man met de fluit. Nouja, pech voor ons maar niet veel later juichten we alsnog. Een voorzet van Luc richting de 2e paal werd met een subtiele voetbeweging (of zijn dit teveel credits?) in één keer door Gido binnen getikt. 1-2. Als Lex daarna ook 1 tegen 1 komt met de keeper denken de oranjehemden al aan een 1-3 voorsprong, maar ook in dit duel komt de keeper uiteindelijk als winnaar uit de bus, want Lex schiet de bal na een passeerbeweging naast. Ruststand: 1-2.

Oranjehemden, las ik dat goed? Jazeker.. er zijn  inmiddels wel hoopvolle signalen dat de nieuwe PEC-shirts niet meer op het Suez-kanaal dobberen, maar dat ze ondertussen het Europese vasteland hebben bereikt. Het gaat de goede kant op zullen we maar zeggen.

2e helft: de start was matig. Alles was net een tandje minder dan in de eerste helft en Roggel kwam wat meer aan voetballen toe. Niet dat ze heel gevaarlijk werden, maar na een uur spelen stond het toch 2-2. En hoe! Een matig weggewerkte bal werd door de nr. 9 van Roggel opgevangen en die schoot van een meter of 40 op doel. De bal viel over Tom prachtig in de goal. Wanneer u overigens op Google het woord ‘greekbaer’ invult, verschijnt als eerste resultaat de pasfoto van deze nummer 9 van Roggel. Naar verluidt heeft hij ook de eerste steen van de klaagmuur gelegd.

2-2 en nu effe bijschakelen. Zo gezegd, zo gedaan. Iets meer agressie en geloof in een goede afloop en de voorsprong kwam er na 75 min dan toch weer. Inmiddels ons handelsmerk geworden: de corner. Dave knikte na een streep van Luc de bal geheel vrijstaand binnen en zo was het 2-3 (Dave zelf zei enkele tellen hiervoor overigens: ja, waem geit dae beej os binnen kuppe?)…

In het restant van de wedstrijd kregen Bair (redding keeper), Stef (redding keeper) en Mo (polletje zand?) allemaal nog een goede kans op 2-4 maar zij faalden helaas waardoor het tot het eind spannend bleef. Uiteindelijk toch met 2-3 winst de matige douches opgezocht (te koud en te weinig waterdruk). 

Komende 2 weken gaan we zien of bovenin blijven meedraaien of afhaken in de top 3 want we strijden tegen de nummer 1 en 2 van de ranglijst. 

De dag werd met een kleine delegatie afgesloten in de kantine bij het Oktoberfest waar voldoende gerstenatjes gescoord werden.