Om met de deur in huis te vallen; PEC 4 gaat de winterstop in zonder 1 nederlaag. 7x winst en 3x gelijk en een (relatief karig) doelsaldo van +12. Vooralsnog een 3^e plek met een achterstand van 1 punt op de koploper. Een resultaat waar we heel trots op zijn! Veel jongens van ons team (of iedereen?) zijn de laatste jaren gewend om mee te strijden voor plek 4,5,6,7 of 8, maar dit maakt het stiekem toch leuk.

Vanaf hier nog een felicitatie namens het gehele team aan kilometervreter Gido; papa geworden van dochtertje Jip.

Op deze gure zondag mochten we uit aantreden tegen het 3^e elftal van Haelen, de bijna-hekkensluiter van de competitie. Iedereen ‘full focus’ om nog 1x te vlammen, want voor het eerst dit seizoen was iedereen op tijd, ongekend! Onze tegenstander liet een warming-up zien waar je absoluut niet moe van kan worden en was vooral druk doende om 11 spelers bij elkaar te krijgen. Zelf kregen we het voor elkaar om 2 ballen over het vangnet richting Buggenum te kegelen. Het technisch hart had dit keer ook alle zaakjes goed voor elkaar, applaus. Trainer Mark stond vroeg op zondagochtend met 4 graden in een polo op een Grashoeks weiland al een amateuristisch videoclipje op te nemen… wat je toch moet doen om je imago hoog te houden hè..

Over de 1^e helft kunnen we kort zijn. Ihsan prikte binnen 10 minuten de 0-1 binnen. Uit een, op het oog, kansloze positie frommelde hij zich naar een betere positie en met zijn slechte rechter schiet hij de bal in de bovenhoek. Vervolgens kreeg Lex 2 behoorlijke mogelijkheden maar had het vizier niet op scherp staan. Haelen stond als een handbaldefensie rond hun eigen strafschopgebied en wij waren net te slordig om écht gevaarlijk te worden. Haelen heeft onze keeper geen enkele keer van dichtbij gezien, laat staan getest en zo gingen we de rust in met 0-1. Hoogtepunt van de 1^e helft was een fase van 30 seconden waarbij de bal 6x als een raket de lucht in geschoten werd om dit stukje kwaliteit vervolgens af te sluiten met een mispeer van Wum.

In de rust 4 wissels en de opdracht van de technische staf om snel de 2^e en daarmee beslissende treffer te maken.

Aan het spelbeeld veranderde helemaal niets. Ihsan kreeg uit een perfecte counter de ideale kans om snel aan de wens van de technische staf te voldoen, maar hij faalde van dichtbij. Maarten moest na een minuut of 65 voor de eerste en tevens laatste keer op de grond vallen na een schotje van Haelen. Martijn kreeg een kopkans, Lex mikte uit een lastige hoek op de paal en Stef maakte de 2^e voor ons, maar de scheidsrechter wilde niet toegeven dat de bal de doellijn was gepasseerd en de grensrechter van Haelen stond nog ongeveer ter hoogte van de kantine, dus met zijn arendsoog kon hij het nooit zien. De spelers van Haelen waren vooral heel blij als ze gewisseld werden, wat ervoor zorgde dat er nog wat te lachen viel. Uiteindelijk zorgde Martijn 5 minuten voor tijd voor de 0-2. Uit de draai schoot hij vanaf een metertje of 12 in de verre hoek. Het was allemaal niet hartverwarmend, maar wederom 3 puntjes en met een zeer tevreden gevoel de winterstop in. Laten we in 2025 kijken hoelang deze oudjes nog mee kunnen doen om de titel.

Wij zien u allen graag op zaterdag 4 januari bij het nieuwjaarstreffen in de kantine en let een beetje op de kilo’s de komende weken hè. Groetjes van PEC 4, altijd spektakel, humor en plezier!